Sanatçı İle Tam da Sanata Yakışır Bir İlişki Yaşadım

Her kese selamlar ateşli bir seks hikayem ile sizlerin karşısına çıktım. Sizlere yaşadığım en mükemmel en ateşli dakikalara ortak etmek sizlere de keyifli dakikalar için de yer vermek için kendim yaşadığım anıyı sizlere anlatmak istiyorum.

Otuzda biri. Bekliyor olacak. Lanet etmek.

Çoraplarımın üstlerinin görünmemesini umarak elbisemi aşağı doğru kıvırdım.

Bir saatten kısa süre önce özenle uyguladığım makyajı bozmamaya çalışarak boynuma soğuk su çarpıyorum.

Oh iyi. Yapmam gerekecek. Dudaklarım yapışkan renkle ağırlaşana kadar kırmızı ruj sürüyorum. ‘Alarm’. En sevdiği gölge. Kendimi ona hazırlama ritüelini seviyorum. Yasadışı heyecan. Bana yapabileceklerinin kaygılı heyecanı. Bu sefer sadece bakacak mı? Dokunacak mı? Daha fazlası olacak mı? Yoksa ben onun için yanarken o ağzında sigarayla resim mi yapacak, beni görmezden mi gelecek?

Taksi belirlenen buluşma noktasında bekliyor ve kapıyı açıyor.

Arabayı sürmeye başladığımızda gözlerimi bağlıyor ve sessizce stüdyosuna doğru yolculuk yapıyoruz. Orada bulunduğum onca zaman boyunca nerede olduğu hakkında hiçbir fikrim yok.

Hedefimize ulaştığımızda ve göz bağı kaldırıldığında tanıdık bir bölgedeyiz. Soyunmanın ve erotizmin çeşitli aşamalarındaki Louche figürleri her açıdan bize bakıyor. Resimleri bana 1920’leri hatırlatıyor; bir şekilde kaygısız ve cızırtılı, tehlikeli alt tonlarla yozlaşmış.

“Orada dur.” Elini tahta bir sütuna doğru sallıyor. Ceketini çıkarıp gömleğinin kollarını sıvadı.

Yerimi alıp şövalenin karşısına geçiyorum.

“Üst yarını çıkar.”

Sesi, iyi viski ve sigarayla yaşanmış bir hayatı anlatacak kadar sert ve yapışkandı. Yoksa brendi içen biri mi? Sanırım banyodan sonra bile nefesinde ve teninde kalan hafif sefahat kokusu beni heyecanlandırıyor. Bana heyecan veriyor. Ne yapıp ne yapamayacağı söylenmeyen bir adamın kahrolası tavrı. Beğendim. Bluzumu çıkarırken beni incelerken dudaklarını yalarken ve düşünceli bir şekilde iç çekerken amım titriyor. Sutyenimin kancalarını açmak için arkama uzanıyorum ama o avucunu uzatıyor.

“Hayır. Bırak onu.” Bana, formuma analitik bir gözle bakıyor. İnsandan insana bir duygu yok ama sanatçıdan konuya o kadar yoğunlaşmış ki, ihtiyaçtan bunalıyorum.

Ama neye ihtiyacım var? Beni ona getiren şey nedir? Bana hiç dokunmadı. Bir kez değil. Ve hiçbir zaman bir taslağa göz atamadım bile. İşimiz bittiğinde, beni yanarak yoluma gönderiyor. Göğsüme odaklanırken kaşları çatılıyor. Göğüs uçlarım ilgiye özlem duyarak gerginleşiyor ve zirveye çıkıyor.

İki elini uzatarak öne doğru bir adım attı ve o sutyenimin üstüne uzanıp göğüslerimi rahatlatırken ben de nefesimi tuttum. Dokunuşu çok soğuktu ve o daha sert çekerken başımın geriye düşmesine izin verdim. O çalışmaya devam ederken, her iki meme de serbest kalana ve birbirine takılana kadar topuklarımın üzerinde sallanıyorum. Her bardağın üst yarısını kendi içine katlayarak balkon gibi düzenlemeyi başarıyor. Mükemmel. Ben mi hayal ettim yoksa meme uçlarımı başparmakları ve parmakları arasında mı yuvarladı?

Eğer o sanatçının parmaklarını kalçalarımın arasına kaydırsaydı, ah, o sıcaklık ve sırılsıklam ihtiyacı orada bulacaktı. Tek dokunuşla. Tüm gereken bu. Klitorisimin üzerinde küçük bir parmak ucu dairesi ve ben o baş döndürücü unutkanlık yerine doğru spiral çiziyor olurdum. Ama yapmıyor. Beni ayakta bırakıyor. Her saç kaldırılıyor ve ona ulaşıyor. Bedenimin her santimi haykırıyor ama ben sessizim. Beni direğin yan tarafına doğru hareket etmeye yönlendirirken bakışları yoğundu.

Ellerimi sütunun etrafından geriye doğru çekiyor, böylece o bileklerini bir araya getirirken ben de sırtımı bükmek zorunda kalıyorum. Zamanını alıyor. Her zaman öyle yapar. Bir defasında beni konumlandırması tam bir saat sürdü; milimetreler görünüşe göre sahnede bir değişiklik yaratıyordu. Bu sefer beni sadece sesiyle değil dokunuşuyla da yönlendiriyor. Kendimi bir rüyada asılı kalmış gibi hissediyorum.

Aşırı dolu bir çekmeceyi karıştırıp bir miktar kayış geri getirirken bana parmaklarımı tutmamı söylüyor. Şeritlere bölünmüş pamuklu bir çarşafa benziyor. İçime bir ürperti yayılıyor.

“Bu sefer rahatsız olmanı istiyorum” diyor hafif bir özür edasıyla – sanki bunu isteyenin kendisi değil, tablo olduğunu bilmemi sağlıyormuş gibi. Sanki bir fark varmış gibi düşünüyorum, sonra tekrar düşünüyorum. Belki onun ayrı bir parçasıdır. Simbiyotik bir karanlık ikiz.

Cevap olarak topuklarımı birbirinden ayırıyorum ve zaten öğretilen kumaşı etek ucunda bir dikiş duyana kadar esnetiyorum. Boğazının derinliklerinden gelen bir inilti onu onayladığının sinyalini veriyor ve ben daha da ileri itiyorum, bacaklarım çaba ve daralmadan titriyor.

Kayışı bileklerimden sıkıca çekip bağladı. Alnımdan ve göğsümden ter akıyor ve avuçlarım ıslak. Ateşliyim ve rahatsızım, bu da beni biraz utandırıyor. Ama bu uyarılma selini durduramıyorum.

Gelip karşımda duruyor.

Direğe gömülüyorum, dizlerimdeki gerilimi serbest bırakıyorum ve hafifçe sarkıyorum. Şimdi, o beliriyor ve ağzımdan bir ciyaklama çıkıyor. Saçlarımı avucunun içine aldı ve başımı kendisine doğru çevirdi.

Kendimi zalim sözlere hazırladım ama o boynuma daldı ve derin bir nefes aldı, sonra boğazımın tabanını öptü ve sanki benim amımmış gibi köprücük kemiğimi dillendirdi.

Aman Tanrım. Geleceğim. Diğer eli göğüs ucumdaydı, yuvarlayıp yoğuruyor, onu bir noktaya çekiyor ve serbest bırakıyordu. Başım hâlâ tuhaf bir şekilde tanrısal bir açıyla onun kavrayışında sabitlenmişti ve göğsüm inip kalkıyordu.

Diğer meme ucumu da ağzına almak için hareket ediyor, emiyor ve yuvarlıyor. Amım yanıyor. Suların lav gibi aktığını, uyluklarımın üst kısmına döküldüğünü hayal ediyorum. Göğsümü serbest bıraktı ve aniden elini eteğimin içine soktu, diğer eliyle saçımı tutmaya devam etti. Dengem bozuldu ama onun gücü beni direğe karşı ayakta tutuyor. Ağzı boğazıma doğru döndü ve boynuma doğru hırlayarak biraz eğildi. Beni çalıştırırken buklelerini neredeyse görebiliyorum. Parmaklarıyla uyluklarımın iç kısımlarındaki etli yastıkları sıktı, sonra uçlarını külotuma geçirip yana doğru çekti.

Şimdi inliyorum. Parmaklarını içime kaydırdığında ve nabız gibi atarak çılgınca beni parmakladığında başım geriye düşüyor. Amım gergin ve kaygan, hızlı pompalıyor. Başparmağı klitorisimin hemen üzerindeki vulvamın kemikli üst kısmını çevreliyor. Çok baskı yapıyor. Bu tuhaf bir duygu. Neredeyse acı verici, deneysel ama iyi.

Görüntüyü gözümün önünde canlandırıyorum; eteğim çekili, ön kolu bacaklarımın arasında, dirseğim sallanıyor. Ne kadar derin olduğunu kim bilebilirdi? Ne kadar alabileceğimi kim söyleyebilir?

Pudendam üzerindeki baskıyı serbest bıraktı ve kanın oraya doğru hücum ettiği tuhaf hissi, istekten acı çekmeme neden oldu. Başparmağı sonunda aç klitorisime ulaştığında sızlandım. Ah evet, evet. Pelvisimi sallayıp eline çarpıyorum.

“Evet, evet, daha sert,” diye fısıldıyorum çatlak, çatlak bir sesle. İşte öyle hissediyorum. Kırık. Beni eliyle sertçe siktiğinde kırıldım. Tekrar tekrar parçalara ayrılmak. Titreme başlıyor ve boynum geriliyor. Her zamanki orgazm duruşumla başımı öne doğru çekmeye çalışıyorum ama o saçlarımı daha sıkı tutuyor. Bir an paniğe kapıldım. Benim tuhaflıklarımı bilmiyor. Çenemi içeri sokmuş halde gelmem gerekiyor. Aynen öyle. Ama penisimdeki parmaklarını o kadar garip bir açıyla büküyor ki, ben de dalgalanıp patlıyorum, başımı geriye atıyorum, onun kalın, zeki, sanatçı parmaklarının etrafını ısırıp kasıyorum. Titremelerim azalıp yerine tuhaf bir acı bırakana kadar beni tutuyor.

Yavaşça, dikkatlice geri çekilip beni tekrar kapatıyor ve başımı doğrultuyor. O ayakta dururken, aletinin pantolonunun içinden sızdığını görüyorum.

Başımla onayladım.

“Yapmamı istemiyor musun…?” Fısıldıyorum.

Başını sallayıp fırçalarını toplayıp elini boya lekeli bir bez parçasına siliyor.

Şövalenin arkasına çekilip boyayı karıştırmaya başladığında kalbim hâlâ güm güm atıyor.